Het "probleem" is zo oud als de weg naar Kralingen.
Ik las in de Distrifood een artikel van Jos Poels over vloerreclame in supermarkten. Hij citeert Olivier Slot van Centercom, die aangeeft dat fabrikanten hem om harde cijfers vragen wat betreft de effectiviteit van deze manier van reclame. “Soms leidt het tot omzetverdubbeling, maar soms is de omzet verhoging gewoon nul”. Hij geeft aan veel overredingskracht nodig te hebben om de fabrikanten over de streep te trekken. Terwijl ze miljarden uitgeven aan reclame in krant, tv radio, internet en noem maar op. Maar inde winkel, waar de aankoop gedaan wordt, wordt de consument aan zijn lot overgelaten.
Uiteindelijk komt hij tot de conclusie dat fabrikanten niet goed weten uit welk budget de instore marketing kosten betaald moeten worden, marketing of sales.
Zo’n 20 jaar geleden (ja zo oud ben ik al) heb ik aan de basis gestaan van het eerste “narrow casting” concept van Nederland. Het woord narrow casting was nog niet eens bedacht. Het heette PhotoAd, wat bij de Boer supermarkten (toen nog los van Super) geïmplementeerd werd. Wij hadden cijfers waaruit ook bleek dat de omzet soms met honderden procenten toe nam. Zoals altijd afhankelijk van het product en van de creatieve invulling van de advertentie (het waren nog stilstaande beelden).
Het systeem is een vroege dood gestorven, vooral omdat zelfs toen men bij fabrikanten er niet uit was wie binnen de organisatie de rekening moest betalen. Echt ongelofelijk dat zo’n 20 jaar later bedrijven op allerlei gebieden zoveel verder zijn, maar dat op het gebied van instore marketing nog steeds zo’n kruideniers mentaliteit bestaat. Er zijn uiteraard uitzonderingen op deze regel. Maar dit verhaal geeft mij wel aan dat instore kennelijk toch niet sexy genoeg is. Terwijl bij de meeste grote bedrijven (Unilever, Henkel, P&G, Coca Cola, etc) al speciale instore marketeers in dienst zijn. Laten die nou ook vaak de nadruk leggen op het bezuinigen in de uitgaven.
Het kan toch niet echt zo zijn, dat iedereen de belangrijkheid ervan inziet, maar dat men niet wil investeren. Terwijl het waarschijnlijk de snelste ROI geeft. Maar een tv reclame maken en met een reclame bureau met interessante mensen praten lijkt toch meer aantrekkingskracht te hebben voor bedrijven, of vaak de mensen.
Wat staat ons te doen? Het vak sexy maken. Als we met soms zeer overtuigende cijfers niet kunnen doordringen. Dan het vakgebied maar sexy maken. Heeft iemand een idee???
Ik las in de Distrifood een artikel van Jos Poels over vloerreclame in supermarkten. Hij citeert Olivier Slot van Centercom, die aangeeft dat fabrikanten hem om harde cijfers vragen wat betreft de effectiviteit van deze manier van reclame. “Soms leidt het tot omzetverdubbeling, maar soms is de omzet verhoging gewoon nul”. Hij geeft aan veel overredingskracht nodig te hebben om de fabrikanten over de streep te trekken. Terwijl ze miljarden uitgeven aan reclame in krant, tv radio, internet en noem maar op. Maar inde winkel, waar de aankoop gedaan wordt, wordt de consument aan zijn lot overgelaten.
Uiteindelijk komt hij tot de conclusie dat fabrikanten niet goed weten uit welk budget de instore marketing kosten betaald moeten worden, marketing of sales.
Zo’n 20 jaar geleden (ja zo oud ben ik al) heb ik aan de basis gestaan van het eerste “narrow casting” concept van Nederland. Het woord narrow casting was nog niet eens bedacht. Het heette PhotoAd, wat bij de Boer supermarkten (toen nog los van Super) geïmplementeerd werd. Wij hadden cijfers waaruit ook bleek dat de omzet soms met honderden procenten toe nam. Zoals altijd afhankelijk van het product en van de creatieve invulling van de advertentie (het waren nog stilstaande beelden).
Het systeem is een vroege dood gestorven, vooral omdat zelfs toen men bij fabrikanten er niet uit was wie binnen de organisatie de rekening moest betalen. Echt ongelofelijk dat zo’n 20 jaar later bedrijven op allerlei gebieden zoveel verder zijn, maar dat op het gebied van instore marketing nog steeds zo’n kruideniers mentaliteit bestaat. Er zijn uiteraard uitzonderingen op deze regel. Maar dit verhaal geeft mij wel aan dat instore kennelijk toch niet sexy genoeg is. Terwijl bij de meeste grote bedrijven (Unilever, Henkel, P&G, Coca Cola, etc) al speciale instore marketeers in dienst zijn. Laten die nou ook vaak de nadruk leggen op het bezuinigen in de uitgaven.
Het kan toch niet echt zo zijn, dat iedereen de belangrijkheid ervan inziet, maar dat men niet wil investeren. Terwijl het waarschijnlijk de snelste ROI geeft. Maar een tv reclame maken en met een reclame bureau met interessante mensen praten lijkt toch meer aantrekkingskracht te hebben voor bedrijven, of vaak de mensen.
Wat staat ons te doen? Het vak sexy maken. Als we met soms zeer overtuigende cijfers niet kunnen doordringen. Dan het vakgebied maar sexy maken. Heeft iemand een idee???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten